|
|
|
Verdrag van Parijs
Het Verdrag van Parijs (1952) was de aanloop tot de uropese uitbouw met de oprichting van de "Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal" (EGKS). Zes landen waren er lid van België, Frankrijk, Italië, Luxemburg, Nederland, de Duitse Bondsrepubliek). Vijf van deze landen wilden de zetel van de instelling te Brussel vestigen.
Enkel België was niet akkoord en stelde Luik voor. De keuze ging naar Luxemburg...
Verdrag van Rome
De 6 landen die lid waren van de EGKS rondden in 1957 het Verdrag van Rome af met de oprichting van de "Gemeenschappelijke Markt" en van "Euratom". Maar ze konden het niet eens worden over de zetel van deze instellingen. Ze kozen Brussel als "voorlopige zetel". België, met Paul-Henri Spaak, had immers een belangrijke rol gespeeld bij de onderhandelingen van het Verdrag van Rome, die in Brussel op het kasteel van Hertoginnedal gevoerd werden.
De Commissies van de Gemeenschappelijke Markt en van Euratom hielden hun openingsplechtigheid in het "Paleis der Academiën" te Brussel en vestigden zich in hun "voorlopige zetel" in januari 1958. Deze "voorlopige" situatie zou 27 jaar duren...
In 1958 vestigden de diensten van de "Gemeenschappelijke Markt" zich in een gebouw aan de Blijde Inkomstlaan; die van de Euratomcommissie in de Belliardstraat; het secretariaat van de Ministerraad in de Ravensteinstraat.
Deze diensten breidden zich geleidelijk aan uit en werden in meerdere gebouwen ondergebracht, die enigszins verspreid lagen.
Omdat de Belgische regering de Europese aanwezigheid in Brussel wilde houden, besloot ze er een "Europese site" op te richten.
Er werd gekozen voor een park van twee hectares waarin het klooster en de school van de "Dames du Berlaymont" stonden, aan het einde van de Wetstraat. Deze plaats was in de stad gelegen en vergemakkelijkte de integratie van de "Europeanen" in Brussel: ze lag dicht bij het centrum en was toegankelijk via de grote invalswegen. De kloosterlingen van de Augustinusorde, die eigenaar waren van het gebouw van de "Dames du Berlaymont", stemden ermee in het aan de Belgische Staat te verkopen en verhuisden naar Waterloo.
Zo kwam het terrein vrij en kon de bouw van het administratief complex voor de ambtenaren van de Europese Commissie beginnen.
Europese Commissie
In 1967 werden de drie "Executieven" (van de "Gemeenschappelijke Markt", van Euratom en van de EGKS) samengevoegd in één enkele Commissie. Hun diensten bestonden in die tijd uit zowat 4.000 ambtenaren. De meeste (3.000) moesten in het Berlaymont worden ondergebracht.
De Ministerraad moest zich in een naburig gebouw, het "Karel de Grote", vestigen.